Plan grodziska Borusz - źródło: www.tuliglowy.prv.pl

Grodzisko stanowiące jedno z lepiej zachowanych wczesnośredniowiecznych założeń obronnych położone jest na zachodnim cyplu sporego wzniesienia usytuowanego w widłach dwu potoków a stanowiącego boczne ramię położonego dalej na wschód wzgórza wysokości 383 m. Na wierzchowinie zachował się dobrze czytelny zarys fortyfikacji, wałów i fos, obejmujących gród oraz podgrodzia. Właściwy gród w kształcie nieregularnego owalu usytuowany jest na skraju kulminacji na wysokości 303-324 m, wznoszącej się około 100 m ponad doliną. Jego majdan o powierzchni blisko 0,5 ha otacza wał obwodowy wysokości około 1,5 m. Od strony wschodniej wzmacniają go dodatkowo dwa wały pierścieniowe, a dalej dwa wały zaporowe, jeszcze stosunkowo wysokie (2-3m), od strony zewnętrznej poprzedzone wyraźnymi zagłębieniami dawnych fos. Odcinają one warownię od łatwo dostępnej wierzchowiny wzniesienia. Pomiędzy wałami grodu właściwego i wałami zaporowymi, znajduje się krótki wał poprzeczny, zapewne strzegący dawnej bramy. W przestrzeniach między wałami usytuowane były podgrodzia. Istniejące do dziś źródła zaopatrywały mieszkańców w wodę.W latach pięćdziesiątych i na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX wieku na terenie grodziska przeprowadzono badania archeologiczne. Znaleziono resztki chat i duże ilości zabytków ruchomych (m.in. noże, radlice, krzesiwa, ostrogi, podkowy, groty i ceramika). Na ich podstawie archeolodzy wyróżniają dwie fazy zasiedlenia grodu, pierwsza obejmująca VII- IX wiek, druga od połowy IX do XI wieku. Początkowo była tu osada otwarta, a dopiero potem gród. Wały miały konstrukcję drewniano - ziemną, a od zewnątrz obłożone były kamieniami. W XI stuleciu, z niewiadomych przyczyn, nastąpił upadek grodu. Grodzisko to, jak wskazują badania należało do Grodów Czerwieńskich i było pierwotnie zamieszkałe przez plemię Lędzian /Lechitów/., być może stanowił ośrodek lokalnej społeczności, upadł po zajęciu jego terytorium przez Ruś. Mieszkańcy odnalezionych 20 chałup utrzymywali przyjazne kontakty z Pieczyngami, którzy nas wtedy oddzielali od Rusi Kijowskiej.

Do wzniesienia z resztkami grodu można łatwo dojechać lokalnymi drogami od strony Tuligłów lub Węgierki. Na polanie, u podnóża wzgórza, jest tablica wskazująca jego położenie.